Christiane Kuby over Klankduiken

‘Het lezen van je boek maakt me heel gelukkig. Je hebt een snaar geraakt bij mij waardoor ik telkens volschiet of ga glimlachen, mijn borst wordt wijd, ik voel me geaccepteerd zoals ik ben.

Je houdt alles zo prachtig simpel, zo dichtbij het dagelijkse leven. Zo herkenbaar. Daar draagt ook de vormgeving aan toe: de verhaaltjes in blauwe inktvlekken, de tekeningetjes, en last but not least: de “handgeschreven” citaten van componisten, musici, dichters en “gewone” mensen. Mooie citaten heb je gekozen, alle wijsheid der wereld zit erin.

Met al dit versterk je de indruk bij mij dat dit gaat over gewone mensen die onvolmaakt mogen zijn. Dat het gaat over het genieten van hoe je bent, ook al ben je maar een gewoon mensje. Dat dat genoeg is. Misschien is dat het wel wat me telkens tot tranen toe ontroert: ik mag er gewoon zijn, zoals het is, is het goed. Zoveel bevestiging, zoveel acceptatie, en zoveel plezier. De eerste keer dat het gebeurde was bij het lezen van het verhaal over de leerlinge met de bibberstok. Daar geef je zo´n verrassende draai aan! Koester dat bibberen van je hand of arm – geweldig!

Eigenlijk is je boek naast een leer om te klankduiken een boek over hoe te leven, heel wijs, heel zorgvuldig, heel zachtmoedig. Weg met al die hoge eisen! Je moet, je moet, je moet! Dat heb ik vooral geleerd, moeten en nooit voldoen. En dan kom jij met zo´n boekje waarin je me vertelt dat ik elke dag mag genieten van wat er is. Heerlijk.’

Terug naar productpagina >